Określenia „azalie" i „azalie japońskie" obowiązują jedynie w mowie potocznej i określa się nimi krzewy należące do rodzaju rhododendron, który jest przedstawicielem rodziny wrzosowatych. Najważniejszą wspólną cechą gatunków tej rodziny jest to, że wymagają kwaśnego podłoża (pH 3,5-4,5). Rododendrony, które mają zimozielone liście to różaneczniki, a te mające miękkie, cienkie, opadające na zimę liście nazywa się azaliami. Wyróżnia je również to, że dobrze znoszą mrozy, źle tolerują silny wiatr i potrzebują półcienistego lub nasłonecznionego miejsca. Jest duża ilość odmian azalii wielkokwiatowych, większość z nich osiąga wysokość 200 cm bądź więcej. Trzecią grupą w rodzaju Rhododendron są azalie japońskie , czyli Rhododendron obtusum. Są zimozielone, albo półzimozielone i większość odmian dorasta do wysokości 80-100 cm.. Azalie ogrodowe cieszą się dużą popularnością przede wszystkim ze względu na piękne, różnokolorowe kwiaty.
Azalie to ta grupa roślin, które zrzucają liście na zimę i dzięki temu znacznie lepiej znoszą mrozy i wiosenne przymrozki. Współczesne odmiany azalii wielkokwiatowych to krzyżówki azalii pontyjskiej z wieloma gatunkami północnoamerykańskimi. Cechuje je ogromna różnorodność i mnogość odmian. Podstawowe barwy to: biała, żółta, pomarańczowa, czerwona i różowa oraz wiele odcieni pośrednich. Kwitnienie pojedynczego krzewu trwa zwykle od 2 do 3 tygodni. Najlepsze efekty daje zestawienie kolekcji odmian o różnej porze kwitnienia, co pozwala od połowy kwietnia do czerwca ukwiecić Państwa ogród. W październiku liście azalii przybierają przepiękne barwy jesieni od żółtej, poprzez pomarańczową do purpurowej. Krzewy zimują bardzo dobrze bez okrywania, choć czasami przy bardzo ostrej zimie mogą nadmarzać pąki kwiatowe. Azalie są krzewami wolnorosnącymi. Dziesięcioletnie egzemplarze (w zależności od odmiany) osiągają około 1,5 m wysokości i średnicy.
Azalie japońskie, to zwyczajowo nazywane, niskie, zimozielone lub półzimozielone krzewy, których wysokość zazwyczaj nie przekracza 100 cm. Ze względu na to określa się je również azaliami karłowymi. Tworzą one przepiękne kobierce o kwiatach w wielu odcieniach różu, czerwieni, fioletu oraz białych. Obfitość i różnorodność kolorystyczna kwiatów sprawia, iż są one doskonałym uzupełnieniem grup azalii oraz niezbędnym elementem ogrodów japońskich i wrzosowych, a także kompozycji z niskich i karłowych iglaków. Nadają się do uprawy nie tylko w przydomowych ogrodach, ale też na tarasach i balkonach. Zaleca się przed zimą okrywanie azalii japońskich gałązkami drzew iglastych lub podwójną warstwą ogrodniczej tkaniny cieniującej.
Decydują się na ofertę naszej szkółki mają Państwo pewność zakupu zdrowych azalii. Sadzonki mają prawidłowo rozwinięty system korzeniowy. Realizujemy również zamówienia hurtowe z wysyłką transportem własnym, firmą kurierską i spedycyjną. Zapewniamy zapakowanie roślin z dużą dbałością o ich bezpieczeństwo. Chętnie udzielimy Państwu porad dotyczących wyboru sadzonek azalii. Niezależnie od odmiany, będą z pewnością niezwykłą ozdobą ogrodu. Wyglądają pięknie nie tylko w pełni kwitnienia, ale też jesienią, gdy ich liście się przebarwiają. Większość sadzonek można sadzić przez cały sezon, a po spełnieniu podstawowych wymagań sprawnie zaaklimatyzują się w nowym miejscu.
Jeżeli szukają Państwo rośliny, która pięknie prezentuje się zarówno wiosną i latem, jak i jesienią, to idealnym wyborem będzie właśnie azalia. Odmiany, które oferujemy, różnią się m.in. wysokością, wielkością i kolorem kwiatów. Zachwycają również w okresie jesiennym, kiedy to ich liście przebarwiają się w odcieniach czerwieni i pomarańczowego. Przygotowaliśmy kilkadziesiąt odmian azalii wielkokwiatowych. Proponujemy sadzonki z kwiatami żółtymi, np. Anneke i Sonnenkopfchen, różowymi, np. Fanny, Western Lights, Strawberry Ice oraz w różnych odcieniach pomarańczowego i czerwieni: Arista, Balzac, Golden Eagle, Doloroso. Można zakupić odmiany osiągające wysokość 150 cm, m.in. Feuerwerk i Homebush, a nawet 180 cm, np. Toucan.
W naszej szkółce mogą Państwo wybierać spośród kilkudziesięciu odmian azalii japońskiej. Różnią się nie tylko maksymalną wysokościom, barwą kwiatów i pokrojem, ale też mogą charakteryzować się różnymi poziomami mrozoodporności i przebarwieniami liści. Popularną odmianą azalii japońskich jest Babuschka. Roślina ma ciekawy, zwarty pokrój i obficie kwitnie, dzięki czemu uznawana jest za jeden z najbardziej dekoracyjnych krzewów. Jeżeli zależy Państwu na wysokiej mrozoodporności, to polecamy Ledikanense – roślinę z kwiatami o liliowym kolorze z delikatnym, czerwonym zdobieniem. Atrakcyjną odmianą jest Maruschka charakteryzująca się licznymi, drobnymi, ciemnoczerwonymi kwiatami. Początkującym ogrodnikom rekomendujemy, sprawdzoną od lat odmianę Kermesina, która należy do jednych z najłatwiejszych w pielęgnacji.
Możliwości zastosowania azalii w ogrodzie jest bardzo wiele. Mogą rosnąć w pełnym słońcu i w półcieniu. Azalie i azalie japońskie bardzo dobrze komponują się w wielobarwnych grupach – im większych, tym robiących większe wrażenie. Świetnie prezentują się mając za tło duże grupy drzew i krzewów iglastych. Przed krzewami azalii powinny być posadzone niskie krzewy iglaste, średnie byliny, czy też inne rośliny wrzosowate np. wrzosy bądź wrzośce. Idealnym stanowiskiem dla wielobarwnych grup azalii są brzegi zbiorników wodnych. Odbicie krzewów w tafli wody zwielokrotnia efekt i tworzy idylliczny nastrój. W oczach projektantów azalie są nie do zastąpienia, a praktyka dowiodła, że można je sadzić nawet w skrzyniach czy donicach na tarasach i balkonach.
Wymagania azalii są zbliżone do tych, które mają inne rośliny wrzosowate. Rośliny te do prawidłowego rozwoju potrzebują gleby kwaśnej i przepuszczalnej. Najczęściej takiej w naszym ogrodzie nie mamy, a więc musimy zatroszczyć się o to, by stworzyć tym roślinom optymalne warunki wzrostu. W praktyce robimy to, kopiąc dołki w miejscu, w którym chcemy azalie posadzić. Dla azalii wielkokwiatowej dołek taki powinien mieć średnicę około 70-80 cm i 30-40 cm głębokości, a dla azalii japońskiej odpowiednio 40-50 cm i 25-30 cm. Jeżeli gleba jest zbyt ciężka i może wystąpić ryzyko gromadzenia się wody, należy dołki te jeszcze pogłębić i zdrenować. Do tego celu może być użyty żwir, keramzyt czy np. potłuczone, stare gliniane doniczki. W tak przygotowane dołki wsypujemy kwaśnego torfu wymieszanego z dotychczasowym podłożemw proporcji zależnej od jego dotychczasowej kwasowości. Po wymieszaniu kwasowość otrzymanego podłoża nie powinna przekraczać pH 4,5 - 5.
Zanim roślina trafi na miejsce stałe, musi zostać bardzo obficie podlana. Jeżeli jest to możliwe, pojemnik z rośliną należy umieścić na kilkanaście minut w naczyniu z wodą. Zaczynając sadzenie azalii, należy pamiętać o tym, by powierzchnia bryły korzeniowej znalazła się 3-5 cm poniżej poziomu gruntu. Dobrym sposobem jest nieugniatanie ziemi po posadzeniu, a bardzo obfite jej podlanie, co spowoduje, że ziemia sama osiądzie, dobrze obciskając bryłę korzeniową. Jako że wszystkie wrzosowate mają płytki system korzeniowy, dobrze jest całość powierzchni wyściółkować korą drzew iglastych. Zabieg ten ograniczy wzrost chwastów, zmniejszy wysychanie podłoża i powoli zakwasi glebę. Od tego, jak szybko chcemy osiągnąć efekt zwartej plamy roślin, zależy gęstość sadzenia. W przypadku azalii odstępy powinny wynosić 1-1,5 m, a w przypadku azalii japońskich 0,5-0,7 m. Można posadzić rośliny gęściej, aby szybciej osiągnąć pożądany efekt, pamiętając w następnych latach o ich rozsadzeniu.
Azalie i azalie japońskie bardzo nie lubią nadmiaru wilgoci, który szybko prowadzi do obumierania systemu korzeniowego. Z drugiej strony źle znoszą przesuszanie. Azalie należy podlewać umiarkowanie, najlepiej rano lub wieczorem miękką wodą ze stawu lub deszczówką.
Omawiane rośliny cięcia nie wymagają. Do zabiegów pielęgnacyjnych należy usuwanie uszkodzonych lub porażonych przez choroby czy szkodniki pędów. W przypadku azalii wielkokwiatowych zaleca się wyłamywanie przekwitniętych kwiatostanów, co bardzo korzystnie wpływa na przyszłoroczne kwitnienie.
Dobrze jest rośliny wiosną nawieźć jednym z nawozów dla roślin kwaśnolubnych. Jednokrotne nawożenie w ciągu całego sezonu nawozem o spowolnionym działaniu również daje bardzo dobre wyniki. Trzeba przy tym pamiętać, że nie powinno się przekraczać dawek podawanych w instrukcji. Azalie źle reagują na zasolenie i lepiej jest dać mniej nawozu niż za dużo. Nie powinno się nawozić roślin nawozami o dużej zawartości azotu od połowy lipca. Sypiąc nawóz pod roślinę, należy zwracać uwagę, by pył z nawozu nie osiadł na liściach, gdyż może on je spalić. Gdy istnieje takie podejrzenie,najlepiej roślinę szybko i dokładnie spłukać wodą. Nawozu nie należy sypać centralnie w środek krzewu, lecz w pewnej odległości od niego, około 20-30 cm.
Najczęściej spotykanym szkodnikiem na krzewach azalii jest opuchlak truskawkowiec. Ten niewielki chrząszcz wygryza zatokowe wżery na liściach. Większe szkody czyni jego larwa, która żerując na korzeniach i szyjce korzeniowej doprowadza niejednokrotnie do obumierania całej rośliny. Po zauważeniu pierwszych wżerów, co ma miejsce najczęściej z końcem maja, rośliny należy trzykrotnie opryskać (co 7-10 dni) preparatem Fastac lub Decis lub innym używanym do zwalczania np. stonki ziemniaczanej. Można także zastosować biologiczną metodę zwalczania preparatem nicieniowym Larvanem. Do najczęściej spotykanych chorób niszczących pędy i liście azalii zalicza się mączniak prawdziwy. Mączniak jest chorobą grzybową pojawiającą się w postaci białego, mączystego nalotu zwykle od lipca do jesieni. Aby ograniczyć źródło infekcji, należy usuwać i palić wszystkie opadające liście, a po zauważeniu pierwszych objawów należy zastosować oprysk jednym z preparatów: Score 250 EC, Discus 500 WG, Nimrod 250 EC, Saprol 190 EC lub preparatami biologicznymi: Biosept 33 SL lub Bioczos BR.
Zagadnienia związane z ochroną wymagają szerszej wiedzy. Zalecamy skorzystanie z fachowej literatury lub pomocy ekspertów.
