Zarówno różaneczniki, jak i azalie należą do rodziny roślin wrzosowatych. Obie rośliny zaliczane są do rodzaju Rhododendron. Odmiany, które mają zimozielone liście to różaneczniki, a te z liśćmi, które w większości opadają w okresie zimowy, to azalie.
Występują między nimi również pewne różnice morfologiczne, które warto znać. Liście azalii są zwykle mniejsze, cieńsze i bardziej zaokrąglone niż liście różanecznika. Roślin te różnią się nieco kwiatostanem, który w przypadku azalii jest luźniejszy, a różanecznika jest zwarty i kulisty. Azalie są zazwyczaj mniejsze od różaneczników. Azalie wielkokwiatowe osiągają do 1,5 metra wysokości, a różaneczniki mogą osiągać nawet 4 metry wysokości.
Choć azalie i różaneczniki mają zbliżone potrzeby uprawowe, istnieją pewne ważne różnice między nimi. Obie rośliny preferują stanowiska półcieniste, jednak azalia znacznie lepiej znosi światło, a idealne miejsce do jej posadzenia to brzegi zbiorników wodnych oraz towarzystwo innych roślin wrzosowatych i niskich krzewów iglastych. Z kolei różaneczniki najlepiej rozwijają się w wilgotnym, leśnym klimacie, a w ogrodzie pod koronami drzew. Idealne podłoże dla obu roślin to kwaśna gleba o pH 4,0-5,5.
W przypadku obu roślin, które mają płytki system korzeniowy, warto wykonać ściółkowanie korą drzew iglastych lub szyszkami. Zapobiegnie to rozwojowi chwastów, a przede wszystkim pomoże utrzymać niski odczyn ziemi i wskazany poziom wilgoci. Zarówno różaneczniki, jak i azalie rzadko wymagają cięcia. Wystarczy jedynie usuwać uszkodzone i chore pędy. Podlewać należy je umiarkowanie, przy czym uważać w szczególności w przypadku azalii, która nie toleruje zastoju wody.
